امام باقر، محمد بن علی بن الحسین علیه السلام، لقبش باقر است. باقر یعنی شکافنده. به آن حضرت (باقر العلوم) می گفتند، یعنی شکافنده ی دانشها. مردی مسیحی، به صورت سخریه و استهزاء، کلمه ی باقر را تصحیف کرد به کلمه ی بقر یعنی گاو، به آن حضرت گفت (انت بقر یعنی) تو گاوی. امام بدون آنکه از خود ناراحتی نشان بدهد و اظهار عصبانیت کند، با کمال سادگی گفت: « نه من بقر نیستم، من باقرم.»
