شخصی از اهل شام به قصد حج یا مقصد دیگر به مدینه آمد. چشمش افتاد به مردی که در کناری نشسته بود. توجهش جلب شد. پرسید این مرد کیست؟ گفته شد: «این مرد حسین بن علی بن ابی طالب است.»
سوابق تبلیغاتی عجیبی که در روحش رسوخ کرده بود موجب شد که دیگر خشمش به جوش می آید آنچه می خواهد
سبب و دشنام نثارحسین علیبنماید.همین که هرچه خواست گفت و عقده دل خود را گشود امام حسین بدون آنکه خشم بگیرد و اظهار ناراحتی کند، نگاهی پر از مهر و عطوفت به او کرد و پس از آنکه چند آیه قرائت نمود به او فرمود: « ما برای هر نوع خدمت و کمک به تو آماده ایم.» آنگاه از او پرسید: «آیا از اهل شامی؟
